Onderwijs

Home / Archive by category "Onderwijs"
Dorpsschool Sint-Kruis-Winkel

Dorpsschool Sint-Kruis-Winkel

Via de pers bereikte ons het nieuws dat het dorpsschooltje in Sint-Kruis-Winkel na volgend schooljaar de deuren sluit. Dit leidt tot heel wat ongerustheid bij de ouders van de kinderen die momenteel schoollopen in het betrokken schooltje.

Daarom volgende vragen:

  • Is er vooraf overleg geweest met de inrichtende macht over de sluiting van het schooltje? Zo ja, wat was het resultaat van dit overleg? Wat is de reden voor de sluiting van het schooltje?
  • Is er voldoende potentieel om onderwijs aan te bieden in de regio? Werden of worden pistes voor een eventuele overname van het schooltje onderzocht?
  • Ook de speelpleinwerking vond plaats in het schooltje. Welke zijn hier desgevallend de uitwijkmogelijkheden?

Carl De Decker
Gemeenteraadslid

Antwoord:

Collega’s, ik heb het ook uit de krant moeten vernemen. Collega Goossens, het klopt dat het een beslissing is van het schoolbestuur, en ik hoop dat u dit zo communiceert naar iedereen die u vragen stelt. Ik betreur het wel. U hebt daarnet zelf de redenen gegeven die men als schoolbestuur ziet. Ik had dit niet kunnen wijzigen, maar vond het wel jammer dat ik het ook in de krant moest lezen. Ik heb intussen contact gehad met het schoolbestuur, en ze hebben mij ook hun redenen gegeven. Ik moet ze hier nu niet allemaal herhalen want u hebt ze daarnet zelf aangegeven.

Ik kan het sentiment begrijpen van de mensen die daar wonen. Het is uiteraard een verlies. Het is meer dan 2 km naar de volgende vestigingsplaats. Wat misschien wel nog een belangrijk element is, is dat de kinderen daar in ieder geval naar toe gingen gaan. De school is tot en met het vierde leerjaar. Het vijfde en het zesde leerjaar is al op die andere locatie. Dus ik denk dat dit in het verhaal wel nog enige nuance geeft. Maar ik begrijp ook dat het voor emoties zorgt in Sint-Kruis-Winkel. Collega Van Renterghem, ik hoop dat wij dit allemaal samen kaderen naar de mensen toe. Er is geen sprake van een groot complot van het stadsbestuur tegen de mensen daar. Mocht dat het sentiment zijn dat er leeft, dan lijkt het me belangrijk om mee te geven dat dat het een beslissing van het schoolbestuur is, die natuurlijk ook zijn logica heeft. Ik hier de rekening van het schoolbestuur niet maken.

Is er voldoende potentieel om onderwijs aan te bieden in de regio? Werden of worden pistes voor een eventuele overname van het schooltje onderzocht?

We hebben dit nog niet bekeken, maar in alle eerlijkheid: als ik de cijfers hoor van het schoolbestuur over de leerlingenaantallen dan kun je er wel vragen bij stellen. Er zijn nu een 70-tal leerlingen, waarvan meer dan de helft in de tweede graad zit. Als we er een nieuwe school van het Stedelijk Onderwijs zouden starten, wat nu voor alle duidelijkheid niet voorzien is in het budget, dan zouden we heel wat bijkomend budget moeten voorzien gezien de staat van het schoolgebouw. Bovendien hebben we geen andere stedelijke scholen in de buurt waar we leerlingen naar kunnen laten doorstromen. De eerstvolgende stedelijke school op grondgebied Gent is 9 km verder. Dus dat betekent dat we meteen een volledige basisschool zouden moeten zetten om het leefbaar te maken, maar de geboortecijfers wijzen niet in die richting. In die zin denk ik dat dit geen haalbaar scenario is. Maar nog eens: ik begrijp zeer goed het gevoel van de mensen daar, en ik hoop echt dat men een antwoord vindt, en dat er nog gesprekken zijn.

Wat de speelpleinwerking betreft, denk ik dat we ons wel kunnen engageren als Stad Gent. Ze krijgen in ieder geval begeleiding vanuit de Jeugddienst, en daar gaan we mee op zoek naar een oplossing naar alternatieve locaties. Ook dat is geen evident verhaal, maar we gaan ons best doen. Er wordt onder andere gekeken naar de locatie van de Chiro en de buurt van het Open Huis. Aangezien dat de school pas in september 2019 verhuist, hoop ik dat de speelpleinwerking in ieder geval deze zomer en de zomer nadien nog kan doorgaan zoals gepland.

Elke Decruynaere
Schepen van Onderwijs, Opvoeding en Jeugd

Onderwijs begint bij jezelf

Onderwijs is meer dan een driehoeksverhouding tussen leerkracht, leerstof en leerling. We maken het samen. Jij, ik, overheid, ouders, leerkrachten, leerlingen en onze hele maatschappij.

Leerlingen vinden het meestal leuk, studenten durven er al eens op vloeken, ouders hopen erop dat het hun kinderen een mooie toekomst verzekert, werkgevers verwachten goed geschoolde medewerkers, … en met zijn allen betalen we er veel geld voor. Iedereen heeft een uitgesproken mening over ons onderwijs.

Maar als je er goed over nadenkt is er eigenlijk geen enkel domein dat zo een grote impact heeft op lange termijn. Je kan snelrijders klissen, belastingen innen,grondplannen tekenen, banken aan banden leggen … ,maar in essentie zijn het jammer genoeg vaak maatregelen op korte termijn. Wetten zijn relatief snel en makkelijk aan te passen, mensen veranderen duurt een mensenleven. Naar mijn aanvoelen is onderwijs dé sector die ontegensprekelijk gevolgen heeft op lange termijn.

Laten we wel wezen, van zodra een kind zes jaar is gaat hij of zij voor minstens twaalf jaar naar school. Tel daarbij de voorschoolse opvang en de mogelijkheden van het hoger onderwijs en zo ontmoet je (steeds meer) burgers die makkelijk 17 jaar naar school gaan. 17 jaar ter voorbereiding van een actieve carrière die daarna meer dan 40 jaar duurt.

Wat mij echter steeds meer opvalt is het onbegrip van sommige burgers ten aanzien van de onderwijssector. Diezelfde burgers die zelf ook konden genieten van dit vrijwel gratis onderwijs en dat er deels voor zorgde dat ze werden wat ze zijn. Ze uiten hun onbegrip over de werklast, het verlofstelsel, de kwaliteit, de werkwijze enzovoort en zo verder. Iedereen wil goed verdienen en een aangename levensstijl, maar er wordt wel heel snel en makkelijk met de vinger gewezen naar een zogenaamd ontoereikend onderwijs als oorzaak voor het maatschappelijk falen.

Als er kinderen ontvoerd worden moeten we ze weerbaar maken op school. Als er veel jongeren een ongeluk krijgen in het verkeer is er nood aan verkeersopvoeding. Als er veel burgers schulden maken, dan organiseren we doodleuk wat financiële basiskennis en als er geen interesse is voor politiek dan doen we wat pseudo-verkiezingen op school. Niets nieuws onder de zon, elk tijdperk zijn pijnpunten die we via een pleister in het onderwijs trachten op te lossen. Gezien het aantal lesuren beperkt zijn moet er iets sneuvelen en dus beginnen we daags erop doodleuk te klagen dat het niveau van wiskundelessen of de kennis van het Frans daalt.

Onderwijs is een belangrijk gegeven in een leven van een kind, maar minstens even lang is er kostbare tijd beschikbaar die hij of zij doorbrengt in het gezin. Wat is het nut om het belang van studeren te benadrukken op school als de ouders geen boek in huis hebben of nauwelijks aandacht hebben voor de schoolactiviteiten van hun kind? Wat is het nut van politieke bewustwording als ouders politici aan tafel verketteren? Wat is het nut van aandacht voor weerbaarheidinitiatieven op school als ouders elkaar aftroeven? Ruimer nog: wat is het nut om op school respect voor de medemens aan te praten als politici opruiende taal verkondigen tegen medemensen met een andere huidskleur? We smijten als maatschappij soms onze eigen ruiten in….duur betaalde ruiten. En dan gemakshalve maar wijzen op de verantwoordelijkheid van het onderwijs!

Waar ik wil toe komen: onderwijs maken we samen. Jij, ik, overheid, ouders, leerkrachten, leerlingen en de hele maatschappij. Steun deze sector dan ook in woord en daad zoals ik poog te doen, bijvoorbeeld door het bijwonen van mosselsoupers, betrokkenheid in de ouderraad, door traag te rijden aan de schoolpoort, door respect voor leerkrachten te betonen enz. Als de sector je maar matig kan boeien, geef dan als ouder tenminste zelf het goede voorbeeld. Een ideale maatschappij begint immers niet bij een ander, maar bij jezelf.